Bir sabah acı içinde uyandım.Sol yanımda büyük bir acı.Soğuktan olmalıydı.Sırtımın sol tarafında bir bıçak yarasından daha keskin bir acı .Bilinen ilaçlar ve kas yumuşatan kremlerle kendimizi avuttuğumuz bir iki günden sonra acının daha dayanılmaz yerlere geldiğini görüyordum.Kimseye hissettirmeden,dert yanmadan,yaptığımız bir yanlışın cezası diye düşünerek acıya alışmıştım.
Yoğun günler yaşıyordum. Şiir şölenlerinden komşu, arkadaş ve akraba düğünlerinde gülümseyişlerimizin içine sakladığımız acılarımız.
23.Kitap fuarında imza günümüz var bu hasta halle sıkış sıkış bir süreç. Ayak diremeliyim acılara. Melike’li imza günleri ne güzel. Tam bu sıralarda bu sol yanımla ilgili bir de şiir yazmalıyım diye düşünüyorum. Her yazdığım şiirde bahsettiğin kim diye soracaklar, ama ben de bilmiyorum.
Ya arkadaş şiire şiir gibi bakar mısınız? Boş verin kim için yazıldığını. Nasılsa biri sahiplenir güzel şiiri.
İşte bu duygularla yazdığım o şiir.
SOL YANIM
Kimi kramp,
Kimi kalp spazmı
Kimi mide kasılması,
Kimi kas yırtılması dediler.
Seni çıkarmıştım sol yanımdan
Bilemediler.
Bir mızrak çıkmış gibi,
Öyle acıdı ki sol yanım,
İçten içe kan ağladı tenim.
Seni çıkardım sol yanımdan
Bende beni alıp giderim.
Sol yanım,
Kuşların gagalarından delinmiş
Halidir.
Solgun bir yaprağın,
Bütün bedenimi dağladı
Beş yerinden beş parmağın.
Acı vurdu sırtımdan
Ateştin yaktın,
Rüzgardın yıktın,
Işığı karşı dağlarda gördün,
Elmasa çevirmiştim.
Kömüre döndün.
Kimi kramp,
Kimi kalp spazmı
Kimi mide kasılması,
Kimi kas yırtılması dediler.
Seni çıkarmıştım sol yanımdan
Bilemediler
Tam bu yazıyı gazeteye göndermeye hazırlanırken doktor telefon ediyor.Yarın gel seni ameliyata alacağım diye.Filmde göremediniz alacağım derken de nasılsa bir şey bulamayacaksınız demek istiyorum.Eğer dünyada nasibimiz varsa yine böyle şiirler yazacağım.Yoksa da benden selam olsun yalan dünyaya…